Karamollaoğlu: Yeni Anayasa Teklifimiz, Sadece Altı Siyasi Partinin Değil, 85 Milyonun Hassasiyet ve Beklentileri Dikkate Alınarak Hazırlanmıştır
Saadet Partisi Genel Lideri Temel Karamollaoğlu, Altılı Masa’nın Güçlendirilmiş Parlamenter Sistem’e geçişle ilgili anayasa değişikliği önerisi için, “Yeni anayasa teklifimiz, sadece altı siyasi partinin değil, 85 milyonun hassasiyet ve beklentileri dikkate alınarak hazırlanmıştır” dedi.
Temel Karamollaoğlu, bugün Saadet Partisi Genel Merkezi’nde basın toplantısında gündeme ait değerlendirmelerde bulundu. “Seçimler için önümüzde 6 aylık bir süre var. Saadet Partisi olarak, çalışmalarımıza hız verdik. Son hazırlıklarımızı da gözden geçiriyoruz. Artık aynı zamanda hem masa başında hem sahada aktif bir şekilde çalışmaya başladık. Sözlerimin hemen başında şunu gönül rahatlığıyla söyleyebilirim ki Saadet Partisi kadroları olarak biz, ruhen ve fiziken seçimlere hazırız. İktidara da elbette” diyen Karamollaoğlu, şunları söyledi:
“Bildiğiniz üzere, bu çalışmaların yanı sıra bilhassa parlamenter sisteme geçiş çalışmaları kapsamında bir ortaya gelerek yaklaşık bir yıldır birlikte çalıştığımız partilerle de bugüne kadar epey yol katetmiş bulunuyoruz. Hepinizin malum olduğu üzere, pazartesi günü ‘Güçlendirilmiş Parlamenter Sisteme Geçiş’ ile ilgili anayasa değişikliği teklifimizi kamuoyu ile paylaştık. Akabinde da Demokrat Parti Genel Lideri Sayın Gültekin Uysal’ın mesken sahipliğinde, ikinci çeşidin üçüncü toplantısını gerçekleştirdik. Öncelikle bu sürece katkı sunan, emeği geçen herkesi, bütün çalışanları yürekten tebrik ediyorum. Bilhassa kurul üyelerimizi, farklı alanlarda çalışan komite üyelerimizi burada dikkate alarak bunları söylüyorum. Çabucak şunu söz etmek isterim ki yeni anayasa teklifimiz, yalnızca altı siyasi partinin değil, 85 milyonun hassasiyet ve beklentileri dikkate alınarak hazırlanmıştır. Nitekim bu hususta titiz bir çalışma ortaya konulmuş. Alanında uzman hukukçuların, akademisyenlerin, sivil toplum temsilcilerinin, kanaat başkanlarının ve araştırma kuruluşlarının görüş, kıymetlendirme ve tekliflerine başvurulmuştur. Aslında biz, bu teklifle anayasayı bütün olarak ele alıp değiştirme savında değiliz. Yalnızca Güçlendirilmiş Parlamenter Sistem’e geçerken ele alınması icap eden bazı konuları elbette ele aldık.
Yeni sistemin daha verimli, daha vatandaşa hizmet verecek bir anlayışla yürütülmesini temin için, buna rağmen işte milletimizin ihtiyaç ve beklentilerine uygun bir sistemin ortaya konulması da bir ihtiyaç olarak ele alındı. Şunu ifade etmek isterim ki 1876 yılında yürürlüğe giren Kanun-i Esasi’den bugüne süregelen 150 yıllık anayasa geleneğimizde, bu teşebbüsümüzle yeni bir sayfa açılıyor ve çok partili siyasete geçiş deneyiminden bugüne dek üç çeyrek asırlık hiç şahit olmadığımız bir mutabakatla bu geçişi sağlamaya çalışıyoruz. Unutmayalım ki birbirinden çok farklı geleneklere ve programlara sahip altı siyasi parti, ittifak ediyor. Teklif ettiğimiz hususlarda bu çok kıymetli bir adım. Bilhassa uzlaşma kültürünü kazanma babında değerli bir adım. Birbirinden çok farklı geleneklere ve siyasetlere sahip olan altı siyasi partiden bahsediyorum. İş bu; istişare, çoğulculuk ve uzlaşma prensipleri doğrultusunda hazırladığımız bu toplumsal kontrat taslağında şu hususları bilhassa gündeme getirme muhtaçlığını duyduk: Aktif ve iştirakçi bir yasama organı, istikrarlı şeffaf ve hesap verebilir bir yürütme organı, bağımsız ve tarafsız bir yargı, kurumsal kültürün hakim olduğu bir kamu idaresi anlayışı, kuvvetler ayrılığının tesis edildiği güçlü, özgürlükçü, demokratik ve adil bir sistemi inşa etme anlayışı. Bizler, bu teklifle en temelde hukuk devletini ortadan kaldıran, millet egemenliğini tek bir kişinin iradesine hapseden bugünkü kural tanımaz ve keyfi idare anlayışını değiştirmekte kararlı olduğumuzu ortaya koymuş oluyoruz.
Görüleceği üzere, bu çalışma yalnızca yeni bir hükümet sistemi değişikliğinden de ibaret değildir. Biz, yeni bir anlayışla her şartta hürriyeti temel alan ve 85 milyonun insan onuruna yaraşır bir formda hayat süreceği yeni bir Türkiye’yi inşa edeceğimizin altını çiziyoruz. Vatandaşın devlete karşı ödevlerini merkeze alan bir bakış açısı yerine vatandaşlarımızın hak ve hürriyetlerini önceleyen yeni bir paradigma ortaya koyuyoruz. Bu, çok kıymetli bir değişiklik. Devleti kutsayan ve herkesin devlete güya çok büyük bir borcu varmış, güya devlet vatandaşların üstünde bir yapıymış anlayışı yerine, devletin vatandaşa hizmet etmesini önceleyen bir anlayışı biz ortaya koyduk. Bu, çok değerli bir yaklaşımdır. Temel olan, maalesef şu anda çokça söylenen devlet değil ülkedir, vatandaştır, millettir. Milletin oluşturduğu devlet, vatandaşa hizmeti temel maksat olarak görmelidir, vatandaştan kendisinin beklentilerini değil. Bundan dolayıdır ki bu anayasada tahakküm değil eşitlik, ikili standart değil adalet, baskı değil insan hakları temel olmaktadır. Bu anayasada milletin özgürlüğü, refahı ve huzuru temel alınmıştır. Bilinmelidir ki bu anayasa taslağı, tek bir adamın iki dudağı ortasından çıkmış değildir. Daha evvel de belirttiğimiz üzere bu taslak, ortak aklın, istişarenin ve uzlaşının eseridir. Saadet Partisi olarak, bu çalışmalarımızın özgür, adil ve müreffeh bir Türkiye’nin kuruluşuna vesile olacağına inanıyor ve bu inanç ve kararlılıkla çalışmalarımızı yoğun bir şekilde sürdüreceğimizi ifade etmek istiyorum buradan.”
“TEPEDEN TIRNAĞA BİR İSRAF, RÜŞVET VE YOLSUZLUK DÜZENİ VAR ÜLKEMİZDE”
Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi’nin Türkiye’yi hem toplumsal hem de yapısal manada çıkmaza soktuğunu belirten Karamollaoğlu, kelamlarını şöyle sürdürdü:
“Ne yazık ki karşımızda şöyle özetleyebileceğimiz vahim bir tablo bulunmaktadır: Vatandaşı tahminen derinden en çok etkileyen yüksek enflasyon, işsizlik, borçluluk ve giderek artan cari açık. Bunun zıddı argüman ediliyor. Biz bunu biliyoruz. Pekala ya bu meşakkat niçin? Halkın büyük çoğunluğunu esir almış bir yoksullukla karşı karşıyayız. Doruktan tırnağa bir israf, rüşvet ve yolsuzluk tertibi var ülkemizde. Hasara uğramış bir devlet anlayışı ve ne yazık ki devlet kurumlarıyla karşı karşıyayız. Geçmişin birikimi ve geleneğiyle bağı kopmuş bir devlet düzeneği işliyor şu anda. Keyfi işleyen bir hukuk ve yargı sistemimiz var. İkili standartlı. Bir tenkitle, bir iftirayla hükümet ve muhalefet karşı karşıya geldiğinde çok farklı yorumlayan bir adalet anlayışı. Yalnızca tenkiti hakaret kabul edip cezalandıran; fakat hakareti, bir devlet tarafından, devlet yöneticileri tarafından yapılmışsa da temiz bir sözmüş üzere kabul edilen bir maalesef adalet anlayışı var memleketimizin. İstişare ve ortak aklı bir kenara bırakmış bir yürütme erki var karşımızda. Zayıflatılmış ve atıl bırakılmış, çelişkilerle dolu kararlara imza atılmış bir yasama organı var. Türkiye, yalnızca son birkaç yılda bu derece makûs bir tablo ortaya çıkaran bir sistemle ileriye hakikat adım atamaz, gelişemez. Bu sebepledir ki mevcut sistem değişmeden iktisadın düze çıkması da mümkün değildir. Bu sisteme geçerken -dikkatlerinizi çekmek istiyorum- dolar 4 lira 80 kuruş idi. Bugün 19 lirayı yakaladı, 20’ye dayandı. Resmi enflasyon, her ne kadar farklı gösterilmeye çalışılırsa da yüzde 15’lerde iken bugün üç haneli sayılara dayandı. Yoksulluk ve işsizlik artarken halkın alım gücü her geçen gün azaldı, tabana vurdu. Bırakın mesken alma hayallerini, artık büyük bir çoğunluk için düzgün bir meskende oturabilmek, kirasını ödeyebilmek bile hayal oldu. Bir milyon civarında yeni inşaat yapılacak, kuyruğa girenler var ancak kuyruğa girenlerle giremeyenler ortasındaki farkı görmeye de gereksinim var. Birkaç yıl evvel dar gelirli aileler için et almak zordu, lakin artık ekmek, süt, yumurta, patates üzere evvelden çok ucuz olan en temel besin hususlarını bile alamaz hale gelen yüz binler, milyonlarca insan var. Özel okula göndermenin zorluğundan değil, artık devlet okullarında çocuğunun kantin ve kırtasiye masraflarını yetiştiremeyen, kaldıramayan, bulamayan aileler var. Artık özel hastanelere gidemeyenleri değil, devlet hastanelerindeki muayene fiyatını ve ilaç parasını dahi denkleştiremeyen tekrar binlerce, yüz binlerce aileden bahsediyoruz.
“BÜTÇE BİR HÜKÜMETİN ADETA KİMLİĞİDİR”
Gündemin değerli başlıklarından birisi de tekrar ekonomiyi elbette derinden ilgilendiren bütçe görüşmelerinde karşılaştığımız görüntüdür ve bütçenin bizatihi kendisidir. Zira bütçe, bir hükümetin adeta kimliğidir. Onu gösterir. Ekonomi anlayışının aynasıdır. Ne yazık ki bu iktidarın ve bu sistemin bütçe karnesi hiç de iç açıcı değildir. Yalnızca birkaç örnekle bunu lisana getirmeyi yanlışsız buluyorum. 2023 bütçesinde faize ayrılan hisse, tam 550 milyar lira. Tıpkı bütçede tarıma ayrılan hisse ne kadar derseniz? Yalnızca 64 milyar lira. Tarım Bakanı o denli bir mantıkla ortaya çıkıyor ki Tarım Bakanlığı’nın bütün bütçesini sanki çiftçiye verilecek miktarmış gibi aktarmaya kalkıyor. Kendi çıkardıkları kanunda bir kere bile dikkat edip bir kere bile uygulamadıkları, tarıma destek konusunda çıkardıkları kanundaki -bunu yaklaşık 18 sene önce çıkarmışlardı- ‘Milli gelirin yüzde 1’inden daha azı tarıma destek için ayrılamaz’ diyor. Kesinlikle yüzde 1’in üstünde olacak, en az yüzde 1 olacak. Peki tarıma ayrılan pay ne kadar? 64 milyar lira. Bugünkü milli geliri dikkate aldığımız zaman ayrılması icap eden pay ne kadar? Çok yuvarlak söylüyorum; 160 milyar liranın üstünde. Yarısını bile vermiyorlar. Bu nasıl bir mantık? Onun için Sayın Erdoğan’a burada sorma muhtaçlığını duyuyorum. Zira bütçenin sahibi devlet, hükümet. Hükümet kim? Sayın Cumhurbaşkanı’ndan başka kimse yok. Burada çiftçi nerede, tarım nerede, üretici nerede? Tabii en son olarak da ister istemez ‘nas’ nerede? Bunu sorma muhtaçlığımız var. Biz, bu bütçeyle görüyoruz ki Cumhuriyet tarihinin en büyük faiz rekoru bu bütçeyle kırıldı. 550 milyar lira. Ulaştırma, eğitim, tarım, sıhhat, neredeyse bütün alanlardaki yatırımları toplasanız faize ödenen paraya ulaşamıyor. Ki bu da bugünkü kurallarda minimumda tutulan faiz masrafı. Gelecek nasıl olacak? Geçmişe baktığımız vakit bunun çok daha üstünde olacağını iddia etmek güç değil. Sonra siz kalkacaksınız, bütün bunlara karşın kürsülerde ‘Nas var, nas’ diye nutuk atacaksınız. Bununla da güya kendinizi savunmuş olacaksınız. Cumhuriyet tarihinin en yüksek faiz ödemesini siz yapıyorsunuz. En fazla faiz lobisinden şikayet eden de sizsiniz. Bu ne perhiz, bu ne lahana turşusu. Bu hükümetin hazırladığı her bütçede olduğu üzere bu bütçede de çiftçi yoktur, emekli yoktur, taban fiyatlı yoktur; memur, personel, işçi yoktur maalesef. Yani vatandaşlar yoktur. Kıt kanaat ayakta durmaya çalışan esnaf ve sanatkar da yoktur, üretici de yoktur. Aslan hissesi bu yılda rant, faiz lobiciye, yani bir avuç memnun azınlığa aktarılacaktır. Yeniden en çok faiz lobisi ve bankalar kazanacaktır. Ortaya koyulan sayılar bunun habercisidir açık bir halde. Hiç kelamı uzatmaya gerek yok. Söyleye söyleye lisanımızda tüy bitti. Denk bütçe yapmadan faiz lobisini engelleyemezsiniz. Havuz sistemini kurmadan, tek hesap sistemine geçmeden harcamaları denetim edemez, sömürüyü engelleyemezsiniz. Üretim ve ihracat seferberliğini başlatmadan ekonomiyi düzeltmezsiniz. Alışılmış ‘başlatmadan’ diyorum, lafı ediliyor, ‘başlayacağız’ deniliyor da gerçekte bu istikamette hiçbir adım atılmıyor ve en kıymetlisi, her işin başına evvel ahlak ve maneviyat düsturunu koymadan haksızlığı ve ahlaksızlığı asla önleyemezsiniz.
“TÜRKİYE’NİN EN BÜYÜK İNŞAAT MÜTEAHHİDİ DOĞRUDAN DOĞRUYA DEVLETİN KENDİSİ”
Bütçe demişken bir hususa daha değinmekten geçemiyorum. Bütçe görüşmeleri sırasında bir bakan motamot şöyle diyor; ‘Dünyada devletin fabrika kurduğu zamanlar geride kaldı’. Kapitalist ülkeler için bu gerçek lakin ‘Yüzde 100 doğrudur’ demek tam da isabetli olmaz diye düşünüyorum. Zira önlemler alınmazsa beşerler yatırım yapmazlar. Yatırım yapmaya cüret edemezler. Evvel özel bölümün yatırım yapması teşvik edilmeli, ortam ona nazaran hazırlanmalı ki özel müteşebbisler bir bahiste yatırım yapmayı göz alsınlar. Zira yatırım, hangi kaideler altında olursa olsun bir risktir. Yeri gelir bunu devlet üstlenebilir lakin vatandaşlar bunu üstlenmezler. Devletin üstlenmesi, milletin bir bütün olarak bir muhtaçlığının karşılanması, ülkenin dışa bağlılıktan kurtulması içindir. Aslında kimi sorunların çözülmesi içindir. Yoksa keyfi olarak devlet ‘Ben yatırım yapacağım’ diye ortaya çıkmaz. Olağan bunları söylerken şunu da tabir etmeden geçemeyeceğiz; pekala devlet yatırım yapmaz da market mi açar? Market açmak devletin vazifeleri ortasında mı sayılıyor? İnşaat yapması ne demek devletin? Şu anda devlet, müteahhit haline geldi. Türkiye’nin en büyük inşaat müteahhidi, doğrudan doğruya devletin kendisi.”
“KENDİ ÜRETİCİSİNİN KARŞISINA RAKİP OLARAK ÇIKAR MI BİR DEVLET”
Yurt dışından tarım arazisi kiralanması ve Türkiye’de hayvancılık bölümünün zayıflatılması mevzularına da değinen Temel Karamollaoğlu, şunları söyledi:
“Diğer taraftan, ‘Fabrika yapmaz’ dediğimiz devlet hayvancılıkla uğraşır mı? Romanya’dan Ukrayna’ya hatta Uruguay’a kadar elini uzatıp, hayvan ithal edip kendi üreticisinin karşısına rakip olarak çıkar mı bir devlet? Neden süt inekleri kesiliyor? Neden bu memlekette hayvancılık geriliyor? Devletin bu sakat tavrından ötürü. Kendi vatandaşını destekleyeceğine onun karşısına rakip olarak çıkmayı vatandaşa hizmet üzere görüyor da onun için. Lakin verdiği ziyanı hesap edemiyor. Aklı yok ki hesap edebilsin. İktidar, kendi yerlerinde ekimi başlatacağına yurt dışında arazi kiralama yoluna sarfiyat mi Allah aşkına? Memleketimizde ekilmeyen yüzde 10 civarında tarım toprağı var. Bu yerleri ekeceğinize gidip de yurt dışında arazi kiralamanın mantığını emin olun anlamak mümkün değildir. Bu, iş bilmezliğin sahiden daniskası. Allah yar ve yardımcımız olsun.”
